Na een paar jaartjes filmstilte keren Dennis Quaid & Kathleen Turner terug naar de wereld van de snorrende projectoren en het grote scherm.  Quaid komt dit jaar nog langs, zoals in Flesh and Bone  (aan de zijde van vrouwtje Meg Ryan en in de eindejaarswestern Wyatt Earp galoppeert hij naast Kevin Costner de kassagerinkelhorizon tegemoet.

Maar momenteel maakt hij, samen met Turner, het mooie weer in Undercover Blues.  Jeff & Jane Blue, ooit het geheime wapen van FBI & CIA, toen ze menig staatsgeheim uit vijandelijke handen ontfutselden, stapten sedert de geboorte van hun dochtertje uit de spionagewereld.  Genietend van een vakantie in de met Cajunmuziek doordrongen straten van New Orleans komen de Blues echter opnieuw in het vaarwater terecht van een vroegere tegenstander die haar zinnen gezet heeft op een wel heel explosief granatenpakket.

En dan is er ook nog de plaatselijke, niet zo georganiseerde misdaad die het echtpaar Blues een kopje kleiner probeert te maken...

Met een plot waarvoor James Bond de halve aardbol in iets meer dan twee uur zou moeten uitreizen, hebben meneer en mevrouw Blue nog een anderhalf uur moeite en ze moeten er hoogstens een boottochtje voor ondernemen.  Dit is dan ook een volbloed komedie met slechteriken die zo karikaturaal zijn dat zelfs de coyote uit de Rood 'Beep Beep' Runner cartoons ze steunend op de linkerpoot zou kunnen torpederen.

Het lijkt misschien opgewarmde kost, maar de versheidsdatum is zeker nog niet overschreden.  En met het enthousiasme van Quaid plus de benen van Turner als smaakmakers moet je wel al een erg goed excuus hebben om teleurgesteld uit de Undercover Blueszaal te kruipen.