The Salton Sea


verdeler

acteur/actrice (15)










regisseur (1)
producent (2)

Val Kilmer op trompet, op een bijzonder rustige manier én met bebloed en bezweet gezicht. Het vuur op de achtergrond dat in alle hevigheid woedt daarbij genomen, doet terecht vermoeden dat deze openingsscéne er geen is van een alledaagse film. Klopt, de eerste indruk is de goeie : het is het begin van de tegenhanger van de 'feel good movie' of de prent met het klassieke happy end (alhoewel, straks meer daarover). Neem het alvast van ons aan : The Salton Sea is een zware, ruwe film. Bij de trompettist bij de aanvang hoort ook het verhaal v/d man in kwestie die zichzelf (en de kijker) in 'voice over' de vraag stelt wie hij nu in werkelijkheid is (Tom Van Allen), het antwoord mag de kijker zelf geven... Maar niet voor de gebeurtenissen v/d laatste dagen eens de revue passeren, want Val Kilmer met het blaasinstrument in de hand is eigenlijk ook de slotscéne van The Salton Sea of... toch bijna tenminste.
Echt snel wordt het allemaal niet duidelijk : hierna zien we Danny Parker in een enorme drug-orgie : een kamertje waar gerookt en gesnoven wordt dat het niet meer schoon is. Resultaat : een bende twintigers en dertigers die zo stoned zijn als maar kan, inbegrepen de dames die samen lekker genieten van een opwindendend likpartijtje met elkaar. Twee van hen, waaronder Danny Parker (met een Salton Sea-tattoo op de rug, qua oppervlakte vergelijkbaar met de Red Dragon en laat ons ook de hanekam niet vergeten) gaan even later langs bij een zwarte drugdealer om de nodige afspraken te maken voor een volgende drug-transactie. Naat het stuff heeft de kerel aardig wat vuurkracht in huis dat, eenmaal in handen van de geflipte eigenaar die ook al zo stoned is als iets, al gauw onder de neus van ons duo wordt gestoken. Niemand twijfelt er aan dat een plotse 'kortsluiting' bij zo iemand als gevolg kan hebben dat die zomaar de trekker overhaalt. De kerel is behoorlijk 'pissed', hij kan het ook al niet laten om zijn woede en frustratie af te reageren op de vrouw die de ganse tijd al een vreemd geluid maakt, gesmoord door de matras waaronder ze ligt... Langzaam aan wordt duidelijk in wat voor een geschifte wereld The Salton Sea zich afspeelt en zo mogelijk nog trager wordt stukje per stukje aangereikt van de Salton Sea-puzzle.
Alle handelingen van 'tweaker' Danny hebben wel in meer of mindere mate altijd eenzelfde einddoel. Ook wanneer hij via zijn vriend Jimmy 'The Finn' contacten kan leggen met 'Pooh Bear', misschien nog de grootste freak van allemaal. Als er iemand is die aanspraak kan maken op een statuut van 'menselijke stofzuiger', dan is hij het wel. Er moet al menig kilootje door zijn neusgaten gepasseerd zijn dat hij een plastieken opzet-stukje liet monteren op of in de plaats van wat normaal als een reukorgaan moet doorgaan. In de film verwijdert hij zelfs even de 'plastiek-neus' om die in te wrijven met zijn favoriete poeder om ze hierna terug op zijn plaats te zetten en op die manier alsnog het effect van vroeger te krijgen... Bij zo'n 'sick fuck' moet je natuurlijk nagels met koppen slaan, een drugdeal van een kwart miljoen $ bijvoorbeeld. Voor zoiets kan je de kerel wel even persoonlijk spreken en dat weet Danny... Het gevaar van een 'tweaker' als Danny is natuurlijk dat je zo diep in de smerige zaakjes verwikkeld raakt, dat er nauwelijks nog een weg terug is. Maar bij zo'n moeilijke momenten ziet hij terug voor zich hoe zijn vrouw destijds voor zijn ogen werd neergekogeld bij een inval in zijn woning.En daar is het hem uiteindelijk allemaal om te doen.
The Salton Sea is een film van D.J. Caruso, geproduceerd door Frank Darabont (The Green Mile) en meteen ook de eerst afgeleverde langspeelfilm van het productie-bedrijf 'Humble Journey Films'. Voor Drop zone fungeerde Caruso destijds als uitvoerend producent. Producer Frank Darabont (geboren in Frankrijk, zoon van Hongaarse vluchtelingen) is één van de slechts zes filmmakers die er ooit in slaagden om voor hun eerste twee films (The Shawshank redemption & The Green Mile in zijn geval) een Oscar-nominatie te krijgen . Naast regie en productie heeft Darabont ook al verschillende verhalen geschreven, waaronder zeven afleveringen van George Lucas' The Indiana Jones Chronicles. Scenarist Tony Gayton tenslotte heeft met The Salton sea al zijn tweede script in korte tijd te pakken, destijds was hij ook al verantwoordelijk voor dat van Murder by numbers.
We moesten je nog wat kwijt over het einde van de film. Dat is, toch onverwacht gezien de film toch afwijkt van wat we gebruikelijk te zien krijgen in producties van dit soort, nogal cliché. Opgepast, dit is ook hoe Val Kilmer erover denkt, zeg dus niet dat (enkel) wij het gezegd hebben...