Red Sandra
verdeler
acteur/actrice (23)
producent (1)
director of photography (1)
scenarist (1)
beeldmonteur (1)
productieontwerper (1)
kostuumontwerper (1)
Toeval of niet? Er komen steeds meer Belgische films die het scenarioheil zoeken in een stuk inlandse geschiedenis. In het Vlaamse landsgedeelte hadden we onlangs/de laatste jaren bijvoorbeeld Café Derby over het pausbezoek in 1985, Niet Schieten over de nooit opgehelderde moordraids van De Bende Van Nijvel – ook al uit 1985 – en het nog in de zalen draaiende Cool Abdoul over de fratsen van bokskampioen Ismaïl Abdoul.
Past ook in dat rijtje: Red Sandra, dat specifiek teruggrijpt naar het jaar 2008 toen het gezin Massart een (media)campagne op poten zette in de hoop hun aan MLD-lijdende dochter Sandra te kunnen redden. MLD is een heel uitzonderlijk voorkomende genetisch bepaalde stofwisselingsziekte die het lichaam op korte termijn volledig verlamt. Omdat het een weinig voorkomende ziekte is, zit/zat het onderzoek naar het medicijn ervan nog in de kinderschoenen. Farmaceutische bedrijven die het medicijn aan het ontwikkelen waren hadden wel testprogramma’s, maar daar waren strikte en rigide regels aan verbonden. De Belgische regering kon/wou ook niet helpen, ook al waren er Europese landen waar het experimentele medicijn gratis werd aangeboden. De zoektocht naar de juiste manier om de medicatie te pakken te krijgen was peperduur en niet te betalen door de Massarts. Waarop het gezin een donatiewebsite begon met lokale sponsoracties. Eens die site werd opgepikt door de media ging het allemaal razendsnel: in een mum van tijd stond de donatieteller op 1 miljoen. Het geld was er toen wel, maar het medicijn was nog altijd onbereikbaar. Waarop de publieke opinie zich tegen de Massarts keerde en ze hun heldenstatus moesten inruilen voor die van paria en profiteur.
Indien dit een Amerikaans verhaal was, was er zeker al een Hollywoodversie gelost, dus ergens is het logisch dat het verhaal van Sandra Massart ook ‘bij ons’ een film werd. Jan Verheyen – net als de Massarts afkomstig uit Temse – nam die honneurs waar samen met zijn echtgenote Lien Willaert in wat hun eerste gezamenlijke regie is. Voetnoot in het midden: vader Massart stierf eind vorig jaar op zestigjarige leeftijd aan kanker, maar kon wel nog de afgewerkte versie van Red Sandra zien – een film waar de Massarts trouwens hun volledige medewerking aan verleenden.
Red Sandra is in de eerste plaats het verhaal van de ouders – vertolkt door Sven De Ridder en Darya Gantura – maar het is opvallend hoe de film tegelijkertijd ook het verhaal van Sandra zelf – debuut van Rosalie Charles – wil zijn. En dat gebeurt grotendeels door het inlassen van animatiesegmenten die de verhalen die haar vader aan haar vertelt fantasievol illustreren. Animaties die mee werden ontworpen door de bekroonde Nederlandse (kinderboeken)illustrator Marlies Visser en raak de kinderwereld treffen.
Red Sandra gaat nauwelijks van het rechte pad af: elke scène dient het verhaal, toont de conflicten vrij ongenuanceerd of bouwt verder op de relatie tussen de voornaamste personages. Verrassen doet de aanpak dus nauwelijks, al kan je de vraag stellen of dit nodig is in een film gebaseerd op straffe ware feiten die rechttoe rechtaan een groot publiek wil bereiken. Feit is dat Verheyen, Willaert en de eerlijk acterende cast heel goed weten op welke knopjes ze moeten drukken om de emoties te laten oplaaien in wat zich gemakshalve laat bekijken als een stukje Flemish Hollywood dat doet wat het wil doen en weet hoe het dat moet doen.
Opmerkelijk is wel dat er blijkbaar geen moeite werd gedaan om de gebeurtenissen in de juiste tijdsgeest te plaatsen. De mediacampagne vond in het echt eind 2008 plaats, maar Red Sandra puilt uit van moderne communicatie-infra-infra-fra-frastructuur en kalenders en kranten met jaartallen 2019 en 2020. Ofwel een subtiele manier om te tonen dat dit een tijdloos verhaal is, een gemakkelijke manier om geld uit te sparen of een waan van onoplettendheid. De meest foute scène is echter die waarin De Ridder op zijn smartphone beledigingen aan zijn adres leest op een krantencommentarensite. Reacties die geen taalfouten bevatten! En leestekens hebben!! En hoofdletters!!! Totaal ongeloofwaardige dichterlijke vrijheid dit.
- Winnaar op het Zweedse Hope International Film Festival in Stockholm van de award voor Best Film, Best Screenplay en Best Actor (2021)
- Winnaar van de Bernhard Wicki Award voor Beste Regie op het Internationaal Filmfest Emden-Norderney