Pleasure

Goed
Pleasure
2020
03/11/2021
langspeelfilm
106 minuten
drama
komedie

verdeler

O'Brother Distribution O'Brother Distribution

acteur/actrice (3)

Sofia Kappel → Bella
Kendra Spade
Dana Dearmond

regisseur (1)

Ninja Thyberg
Pleasure

Porno. Sommige noemen er hun kat of grasparkiet naar, andere sturen het naar Pyros, weer aan ander kijkt ernaar en sommige verdienen er zelfs hun geld mee. ‘t Zijn toeren. En die toeren staan centraal in het langspeeldebuut van de Zweedse cineaste Ninja Thyberg.

Naar eigen zeggen filtert ze in Pleasure een wereld waar de mannelijke blik primeert door er een vrouwelijke blik op los te laten. En dat klopt ook wel, dat eigen zeggen. Wat ook klopt is dat die filter nergens een eerlijke en weinig verdoezelende klinisch aanvoelende kijk in de weg staat op een wereld die zowel taboes doorbreekt als in stand houdt. Al is er natuurlijk wel een gestuurde dramatische scriptinsteek die Pleasure zover als mogelijk wegstuurt van een vlieg op de muur-documentaireaanpak.

Pleasure

Gids van dienst in de zondige poel van verderf is de Zweedse (bijna) twintigster Linnea – straf acteerdebuut van Sofia Kappel – die er blijkbaar van droomt om een pornoster te worden in Californië. En daarbij lijkt geen brug te hoog of te ver te zijn: zich wat extra laten vernederen om meer duimen omhoog te scoren dan de dozijnen andere wannabes lijkt niet echt een breekpunt. Al is niet alles wat lijkt daarom ook wat het later blijkt.

Thyberg kiest niet voor de Jaws-aanpak: in het eerste kwartier toont ze al meteen overvloedig hoe open en bloot ze de koopwaar wil etaleren. Zeer open en bloot zo blijkt, zij het nooit voorbij de grens die van Pleasure een echte pornofilm zou kunnen maken. De flapperende en wapperende blote lichaamsdelen eisen eerder hun plaats in de achtergrond op dan frontaal vooraan. Thybergs keuze – en waarschijnlijk ook wel noodzakelijkheid – om heel wat personages in Pleasure door echte pornoacteurs, -fotografen of -talentjagers te laten vertolken – en hen dus gewoon zichzelf te laten zijn – houdt de film weg van het gekunstelde pad en onderlijnt de narratieve motor die de drijvende kracht vormt van Pleasure. En waarin afwisselend groen en blauw wordt gelachen. En soms ook andere kleuren.

Pleasure

Thyberg draait het incasseringsvermogen van zowel Linnea als van het publiek gradueel omhoog: ongemakkelijk heen en weer schuiven tijdens de vernederingsscène is toegestaan en zelfs aangewezen. En SM is eerder om mee te lachen, zo blijkt. Ook mooi is dat Pleasure niet oordeelt of veroordeelt – geen vingerwijzingen naar de porno-industrie en zelfs niet eens naar Linnea’s gedrag wanneer ze (figuurlijk) over lijken gaat om haar droom waar te maken. Ook de ambiguïteit van Pleasure is er boenk op: het is nooit echt zonneklaar of Thyberg met haar vrouwelijke blik de pornoproleten belachelijk maakt of toch enkel afstandelijk de feiten weergeeft.

Wel overduidelijk is dat Thyberg voortdurend aan de zijde staat van Linnea die als een naïeve Dorothy de dromen van haar nachtmerries moet zien te scheiden in een cynisch Oz. Met als slotakkoord een kans op redemptie die Linnea aka Bella Cherry van harte is gegund. En een bijna finale close-up die neigt naar die van John Travolta in Blow Out of Bob Hoskins in The Long Good Friday. Kleine kans dat Thyberg die voorbeelden voor ogen had, maar het toont wel aan dat haar Pleasure cinematografisch en inhoudelijk matuurder is dan je geneigd bent te verwachten bij wat ook een platte seksspielerei kon zijn geweest waarin veel te veel glazenwassers een kopje koffie krijgen.

Winnaar van de Explore Award op Film Fest Gent.

Alex De Rouck


Synopsis

“Business or pleasure?” Die vraag krijgt Linnéa voorgeschoteld als de Zweedse in Los Angeles voet aan de grond zet. “Pleasure”, antwoordt de negentienjarige, die is afgezakt naar Amerika om het te maken als pornoster. Een eerste rol heeft ze al, als een onschuldige maagd in een heteroseksuele één-op-één. Naast $900 krijgt de tot Bella Cherry omgedoopte nieuwkomer er ook onderdak en een manager bij. Aanvankelijk geeft ze aan dat ze nog niet klaar is voor het extremere - lees: anale - werk, maar dat is slechts een kwestie van tijd in een industrie die steeds verdere grenzen opzoekt en waar grenzen overschrijden bijna een evidentie blijkt.