Mr. Bean’s Holiday

Gewoon
Mr. Bean’s Holiday
2007
04/04/2007
langspeelfilm
90 minuten
komedie

verdeler

U.I.P. U.I.P.

acteur/actrice (6)

Rowan Atkinson Rowan Atkinson →  Bean
Willem Dafoe Willem Dafoe →  Carson Clay
Emma de Caunes →  Sabine
Jean Rochefort →  Maître D
Max Baldry →  Stepan
Karel Roden →  Emil

regisseur (1)

Steve Bendelack

producent (3)

Tim Bevan Tim Bevan
Eric Fellner Eric Fellner
Peter Bennett-Jones
Mr. Bean’s Holiday

Body language. Heel lang geleden, in een 'vorig leven' zoals dat heet, hebben we rond dit gegeven nog eens een video gezien van John Cleese (ook al een Engelsman). Met wat we al wisten en in Mr. Bean's Holiday nog eens bevestigd zagen kon men evengoed Rowan Atkinson gekozen hebben voor die klus. Want die verstaat de kunst als geen ander om met wel héél weinig woorden heel veel over te brengen.

Mocht iemand het in zijn hoofd halen om voor 2007 een ranglijstje op te maken van het gemiddeld aantal woorden per minuut die door de hoofdrolspeler van een langspeelfilm zijn uitgesproken, neem dan van ons aan dat Rowan Atkinson in deze 'Bean'-sequel bijzonder hoog zou genoteerd staan. Het zijn de gekke bekken, de mimiek, de gelaatsuitdrukkingen en gniffelende, lichtjes onderdrukte en soms nauwelijks verstaanbare geluidjes van Rowan Atkinson die het hem doen.

Mr. Bean’s Holiday

Het 'verhaal', voor zover daar sprake van kan zijn eigenlijk... neemt zijn aanvang met Mijnheer Bean die zijn mini'tje parkeert voor het gebouw waar zopas de prijstrekking begonnen is van een tombola die als hoofdprijs een reis met de TGV naar Frankrijk (meerbepaald de 'plage' van Cannes) heeft. Dat Bean zijn koffers mag pakken had je op basis van de titel van deze film van Steve Bendelack al lang begrepen natuurlijk en dus mag hij even later de supersnelle trein op richting Zuid-Frankrijk. En daar loopt het helemaal fout natuurlijk. Zelfs nog het moment waarop Bean in de 'Gare du Nord' zijn aansluiting naar Parijs moet nemen (zijn wandeltochtje door Parijs wijkt nogal af van de route die de doorsnee toerist in Parijs onderneemt). Hij mist zijn aansluiting, zorgt ervoor dat een bereidwillige vader zijn zoontje alleen ziet vertrekken met de TGV, doet een aantal bijzondere, culinaire ervaringen op wat de Franse cuisine betreft (één van de betere scènes/grappen in de film), Bean dit, Bean dat, neem van ons aan dat hij er opnieuw een flinke puinhoop van maakt. Maar er op het einde ook weer heel goed uitkomt.

De sequel heeft alvast een tijdje op zich laten wachten (en neen, we zijn Johnny English uit 2003 niet vergeten). Bean : The Ultimate Disaster Movie werd al uitgebracht in 1997 (!) en bracht wereldwijd maar liefst 260 miljoen Dollar op. De makers van Mr. Bean's Holiday maken er geen geheim van dat ze ook naar Monsieur Hulot's Holiday van Jacques Tati gekeken hebben, maar geven dan weer niet echt toe dat deze klassieker hun (sterk) geïnspireerd heeft. Alhoewel er natuurlijk gelijkenissen zijn. In de Franse film werd er vijf minuten gereisd en verbleef men anderhalf uur aan het strand terwijl het deze keer precies omgekeerd is... De makers van Mr. Bean's Holiday konden voor hun film alvast rekenen op het begrip van de organisatoren van het Filmfestival van Cannes want tijdens de editie 2006 werd een (langspeel)filmploeg voor het eerst ooit toegelaten op de rode loper.

Mr. Bean’s Holiday

Mr. Bean's Holiday werd geregisseerd door Steve Bendelack die in 2005 zijn langspeelfilmdebuut maakte met The League of Gentlemen's Apocalypse.  Het is weliswaar geen super-komedie maar staat wel garant voor wat geslaagde scènes en toffe grappen. Eigenlijk kan je deze film heel makkelijk in kleine stukjes hakken waarbij elk van hen een soort sketch op zich is. Die waarin Rowan Atkinson het stuk 'O Mi Babbino Caro' van Pucchini vertolkt is bijzonder geslaagd. Andere zijn dan weer heel onbeig (de verkleedpartij om niet herkenbaar te zijn als de ontvoerder van Max Baldry bijvoorbeeld). Er zijn niet zo veel acteurs of actrices die wij in een 'stomme'/stille film (en dus met heel wat beperkingen) met overtuiging hun ding zien doen maar Rowan Atkinson is er toch één van. Bean is geen Charlie Chaplin natuurlijk maar als je weet dat deze film zich voor het grootste stuk in Frankrijk afspeelt en de woordenschat van de protagonist zich beperkt tot Qui, Non en Gracias, dan moet dit toch al een indicatie zijn van de potentie die Rowan Sebastian Atkinson heeft bij dit soort van films. Mr. Bean's Holiday is natuurlijk even vluchtig als ether in een niet afgesloten flesje maar dat betekent nog niet dat je tot aan de eindgeneriek de beste grappen niet lekker kunt opsnuiven. En voor de (koppige) zittenblijvers aan het einde : er is nog een 'uitsmijter'...

Koenraad Adams
Weekend Box Office VS
24-08-2007 Plaats 4 $ 9.889.780
31-08-2007 Plaats 6 $ 5.983.365
07-09-2007 Plaats 8 $ 3.413.785
14-09-2007 Plaats 10 $ 2.726.475


Synopsis

Mr Bean is onderweg van Zuid-Frankrijk voor een eenvoudige zonvakantie. Zijn reis van Londen naar de Riviera wordt al gauw een zooitje. Overal waar hij komt ontstaat chaos, met als hoogtepunt een vertoning van zijn eigen videodagboek op het filmfestival van Cannes.