Het western-genre is op sterven na dood is als je het aantal releases bekijkt.  En dus kunnen we moeilijk anders dan Antoine Fuqua’s nieuwste – “The Magnificent Sleven” in de armen sluiten.  En koesteren.  Want zijn nieuwste film én eerste western is toch wel sterke cinema.

Rose Creek is een stadje dat op een dag het bezoek krijgt van ene Bartholomew Bogue (Peter Sarsgaard).  Die zorgt dat er op een barbaarse manier een eind komt aan de vredige sfeer onder zijn bewoners wanneer de gewapende slechteriken uitgerekend het huis van God binnenstormen en Bogue in eigen persoon een wel heel onredelijk voorstel doet om wie er land bezit aan hem te verkopen.  Op die manier moet hij ook de goudmijnen kunnen inpalmen en daar zijn velen het niet mee eens.  De meningsverschillen tussen de brave burgers en de bende van Bogue worden beslecht met wapengekletter en Bogue belooft terug te keren binnen drie weken om zijn voorstel te beslechten, op welke manier dan ook…

Maar… Emma Cullen (Haley Bennett, vroeger ook al te zien in “The Equalizer”) die na de revolverschoten van het eerste bezoek de status van weduwe kreeg, is niet van plan zich zomaar neer te leggen bij één en ander.  Want misschien is die Sam Chisolm wel iemand die haar kan helpen om voor een zekere vorm van  gerechtheid te zorgen.

Want die is neergestreken in Rose Creek.  Niet zomaar want hij rekent in no time af met de uitbater van de saloon en verzilvert op die manier het bedrag dat spreekwoordelijk op zijn hoofd stond…  Het statuut van de zwarte cowboy klinkt in ieder geval veelbelovend : “I’m a duly sworn warrant officer from Wichita, Kansas and a licensed peace officer in Arkansas, Indian Territory, Nebraska, and seven other states”…

Voor hij weer op zoek gaat naar zijn volgende slachtoffer en bijhorende premie wordt hij aangesproken door Emma.  Die heeft er haar laatste nikkelcent voor over om de moordenaars van haar man te wreken...  Dit specifiek gegeven is voor Chisolm een aannemelijke reden om haar opdracht aan te nemen.  Die gaat onmiddellijk op zoek naar extra man- en vuurkracht.  Faraday (Chris “Guardians of the Galaxy” Pratt) is Chisolms eerste partner.  Een rokkenjager, gokker en dronkebroer maar bovenal iemand die goed overweg kan met handvuurwapens.  Hij heeft al aardig wat mensen naar de eeuwige jachtvelden geschoten maar misschien niet altijd voor de goeie redenen.  Daar kan hij nu verandering in brengen door zich van zijn beste kant te laten zien, nu eens  échte boosdoeners eens een lesje te leren. 

Chisolm gaat in zijn speurtocht naar extra mannen vrij ver en gooit zelfs bepaalde persoonlijke principes overboord.  Zo haalt hij Vasquez (Manuel Garcia-Fulfo, overigens in ‘real life’ een rasechte Mexiaan) er ook bij, iemand die op de vlucht is voor premiejagers als Chisolm en zelf een prijs op zijn hoofd heeft.

Finaal staan er zeven op de teller wanneer die een eerste keer Rose Creek aandoen en er strijd leveren met Bogue’s handlangers.  Die hebben samen met de Sheriff het stadje in hun macht in afwachting van de terugkomst van Bogue en zijn definitieve afrekening.  Het is de Sheriff zelf die de eer krijgt de booschap over te brengen aan Bogue dat, wanneer hij Rose Creek terug in handen wil krijgen, hij eerst Chisolm en zijn trawanten zal moeten passeren.  Waarna de voorbereidingen voor de ultieme confrontatie met het leger cowboys van Bogue pas echt kunnen beginnen…

“The Magnificent Seven” is een stevige, solide western.   Boeiend, meeslepend, strak ook.  De dikke twee uur zijn voorbij in no time.  Alhoewel wij de film op Blu-ray hebben bekeken in de ‘vengeance mode wat betekende dat die afklokte op ongeveer 2u52.  Die alternatieve manier om de film te bekijken zorgt ervoor dat de film af en toe op een vlotte, meestal niet storende manier wordt onderbroken voor een soort van commentaar van Fuqua en zijn zeven magnificent actors.  Allemaal op een rijtje op een stoel – Vincent D’Nonofrio wijkt wat af van de dresscode want hij heeft een blauwe outfit – vertellen ze honderduit over de film.  De sfeer, de moeilijke weersomstandigheden, hun personage, enz…  Meestal ondersteund door exclusieve beelden ‘behind the scenes’.  En op het einde zelfs met een soort van onthulling van D’Onofrio die het heeft over een specifieke gebeurtenis naar het einde van de film.  Het is allemaal heel vlot, komt bijzonder spontaan en eerlijk over.  Dit zijn natuurlijk allemaal acteurs maar het lijkt er op dat wat men vertelt gewoon hun gevoelens zijn op dat ogenblik, de vertaling van hoe het er aan toe ging op de set.  Storend zijn deze onderbrekingen zeker niet, met uitzondering misschien van die naar het einde van de film, wanneer de strijd tussen de M7 en de bende van Bogue van start gaat.  Jammer dat men dit onderbrak.  Want deze bijzondere strijd beste Filmfreak-bezoeker, is één brok sterke, indrukwekkende cinema.  Zelf geeft men aan dat de opnames ervan zeker één maand in beslag namen.  Kiezen voor de ‘Vengeance mode’ doe je best als je de film herbekijkt en dus niet voor de eerste keer ziet.

Zet je dus zeker schrap wanneer Bogue met een indrukwekkende troepenmacht afzakt naar Rose Creek, vastbesloten om het mijnstadje terug in handen te krijgen.  En geniet van wat zich hierbij op het scherm afspeelt van zodra het eerste schot is gevallen, de eerste pijl afgeschoten, de eerste messteek toegediend.  Een mega-climax zowaar met de hoofdletter M.  En O ja, geef die volumeknop van je DTS ondersteunende versterker maar een flink ruk naar rechts…

Ook al bijzonder : de soundtrack.  En daar is ook een extra aan gewijd.  Want het was immers James Horner die de basis, het ‘thema’ van de filmmuziek schreef.  Op basis van het script dan nog en daar en wou men echt wel mee verder wanneer Horner stierf nog voor de opnames van de film echt echt van start konden gaan.  Het werd een eerbetoon aan de onfortuinlijke maar begenadigde muziekschrijver. 

Bijzonder positief aan alle extra’s trouwens is dat ze stuk voor stuk Nederlands ondertiteld zijn.  Er zijn een viertal deleted scenes – zonder audiocommentaar weliswaar – één ervan (die waarin D’Onofrio centraal stond) was welkom geweest in de film.  In ‘Gunslingers’ staat Thell Reed centraal, een legende als het op schieten met revolvers aankomt.  In ‘Rogue Bogue’ komt uiteraard Peter Sarsgaard aan het woord over zijn personage, aangevuld met andere cast members die het over zijn personage hebben.  Eigenlijk zijn de extra’s ‘The Seven’ en ‘Directing The Seven’ een koekje van eigen deeg.  Iedereen heeft het over de zeven acteurs die de rol van de ‘Mag 7’ vertolken of in het tweede geval over de regisseur.  In ‘The Taking of Rose Creek’ staat de eerste tussenkomst van onze zeven helden in de film eigenlijk centraal en laat men ook heel kort eens een paar stuntmannen aan het woord.

In zijn totaliteit heb je met de extra’s van “The Magnificent Seven” dus een gevarieerde brok extra info over de film.  Als je hier de mogelijkheid om de film te bekijken in ‘vengeance mode’ bij optelt dan heb je een Blu-ray release die echt wel ‘af’ is.

De kans mag dan wel klein zijn dat deze remake de tand des tijds zal doorstaan zoals “The Seven Samurai” of de eerste/originele film, het eindresultaat blijft een bijzonder overtuigende film van een bijna vergeten genre.  Een must-see of, beter nog, een ‘must have’ (Blu-ray koop) wat ons betreft.