The Machinist

Middelmatig
The Machinist
2004
30/03/2005
langspeelfilm
102 minuten
drama

verdeler

Paradiso Paradiso Films

acteur/actrice (8)

Christian Bale Christian Bale → Trevor
Michael Ironside Michael Ironside → Miller
Aitana Sanchez-Gijon → Marie
John Sharian → Ivan
Larry Gilliard → Jackson
Reg E. Cathey → Jones
Anna Massey → mevrouw Shike

regisseur (1)

Brad Anderson

producent (1)

Julio Fernandez
The Machinist

En weg is hij, niet alleen 's ochtends in de vroegte. Al moet Trevor Reznik Christian Bale het kinderliedje niet letterlijk volgen, daar hij geen treinmachinist is, maar wel een machinebediener in een nogal donkere werkomgeving. Een duistere plaats die perfect past in de psyche van Reznik en in de onbehaaglijke sfeer die deze film van de eerste tot de laatste minuut uitademt. Akke akke tuut tuut.

The Machinist

Trevor Reznik heeft al een jaar niet meer geslapen, eet nauwelijks, en doolt door het leven als een getormenteerd levend lijk. Hij werkt als arbeider in een fabriek boordevol vervaarlijk ogende machines, terwijl hij zich van dag naar dag sleept… en toch is er schijnbaar nog hoop voor hem : hij leest Dostojevski en Kafka (voor zover iets een maatstaf is), is altijd welkom bij het hoertje Stevie (Jennifer Jason Leigh, voor eens en altijd gebrandmerkt als de perfecte call-girl in de onderbuik van Hollywood) die in hem niet eens een klant ziet, maar een vriend die altijd bij haar kan komen aankloppen. Na het werk zoekt Trevor steevast het gezelschap op van de dienster Maria. Een romantisch uitje tussen hen beiden hangt in de lucht. Geestelijk gezonder wordt Trevor alvast niet van de vrouwelijke aandacht: in zijn huis vindt hij briefjes waarop iemand het woordspelletje Galgje speelt, hij wordt gevolgd door Ivan, een mysterieuze man met een kop waar zelfs de meest geharde buitenwipper het op een lopen zou van zetten (om nog maar te zwijgen over het feit dat de man twee tenen aan zijn handen heeft (!)), en op het werk maakt hij een kapitale beoordelingsfout waardoor een collega een arm verliest. Trevor begint steeds meer aan zichzelf en zijn omgeving te twijfelen. En terecht, want ergens in zijn verleden zit een donkere geest te wachten op verlossing. Vraag blijft of Trevor de demon kan bevrijden vooraleer hij zelf finaal instort…

The Machinist

The Machinist is een nachtmerriefilm, zonder daarom echt een thriller of horrorprent te zijn. Voor de geoefende kijker is het immers al snel duidelijk dat Trevor niet echt wordt gestalkt, maar dat de waanzin uit zijn hersenpan komt. De vraag 'waarom' is dan ook pertinenter dan het 'hoe'. Regisseur Brad Anderson (van het ook al sfeervolle Session 9) toont dat hij het spookgenre goed beheerst. De kleuren zijn lijkbleek, de sfeer zwartgallig en de inkleding origineel. Zo heb je de indruk dat Trevor door de straten van L.A. ronddwaalt, terwijl de film in feite in Barcelona werd gedraaid. De film haalt het meeste kracht uit de ongelooflijke vertolking van Christian Bale. Hij volgde speciaal voor deze rol een dieet van appels en ingeblikte tonijn en viel ruim 30 kilogram af. Over method acting gesproken. Hij is letterlijk graatmager voor deze film en ziet er uit als een Holocaust-slachtoffer. Zelfs zijn gezicht lijkt nauwelijks op dat van de 'volle' Christian Bale (binnenkort te zien als Bruce Wayne in Batman Begins). Hoedje af, want het is grotendeels dankzij Bales metamorfose dat we meegezogen worden in Rezniks zoektocht naar de kille waarheid. Filmisch is het niet even doorleefd als de vele genrevoorbeelden waar Anderson de mosterd haalde (onder andere vroeg Polanski-vacuüm zoals Repulsion) en de clou is ook niet echt nieuw meer (Fight Club en Secret Window hebben dezelfde 'shockrevelatie' en kondigden die bovendien niet vooraf aan). Anderson slaagt er echter in om sommige van de nachtmerriescènes heel origineel in te kleuren : vooral de Route 666-sekwens is zeer geïnspireerd. Het enige dat in het nadeel van The Machinist speelt is dat er op het eind geen revelatie meer is die ons van de sokken blaast en dat de inkleding uiteindelijk boeiender is dan het scenario. De rode draad met de post-it's is vrij voorspelbaar en ook gimmicks als de bloed brakende koelkast voegen niets echt iets toe aan het uiteindelijke resultaat. Maar als u op zoek bent naar een filmisch uitstapje met een bastaardzoon uit de Twilight Zone als gezelschap, dan is een zaal waar The Machinist draait the place to be.

Alex De Rouck