"Als ik groot ben, wil ik een meisje zijn." De ouders van Sasha kijken raar op als ze die woorden horen uit de mond van hun kind. Sasha is drie jaar en is geboren in een jongenslichaam. Het is dus moeilijk om dat verlangen serieus te nemen, maar Sasha blijft het herhalen. Als ze vier wordt, vertelt haar moeder Karine haar dat zoiets onmogelijk is, wat een verwoestend effect heeft op de kleuter. Er is niets waar Karine in haar leven meer spijt van heeft dan die ongenuanceerde reactie. Maar zowel zij als Sasha's vader wenden hierna vrij snel de steven. Ze verdiepen zich in genderdysforie (of geslachtsidentiteitsstoornis) om zo in het belang van hun kind te kunnen handelen. Dat blijkt verre van eenvoudig. De toekomst is met zekerheid een reis over een slingerend pad bezaaid met wolfijzers en schietgeweren. Toch is dat voor geen enkel gezinslid een reden om die niet aan te vatten.