Les Olympiades

Goed
Les Olympiades
2021
03/11/2021
langspeelfilm
106 minuten
drama
speelfilm
komedie

verdeler

Cinéart Cinéart

acteur/actrice (9)

Noémie Merlant → Nora
Makita Samba → Camille
Jehnny Beth → Amber Sweet
Lucie Zhang → Emilie
Camille Léon-Fucien → Eponine
Océane Cairaty → Stéphanie
Pol White → vader van Camille
Geneviève Doang → zuster van Emilie
Anaïde Rozam

regisseur (1)

Jacques Audiard

producent (1)

Valerie Schermann

scenarist (3)

Céline Sciamma
Léa Mysius
Jacques Audiard

beeldmonteur (1)

Juliette Welfling
Les Olympiades

Les Olympiades heeft alle kenmerken van een film die door een jong veulen is gedraaid: hip, eigentijds, de vinger aan de pols houdend van de tindergeneratie, seksueel en sensueel en jong van hart. Blijkt de regisseur een meer bereden paard te zijn: de 69-jarige Jacques Audiard om precies te zijn. Met heel wat filmprijzen op de schoorsteenmantel waaronder een Gouden Palm voor het vluchtelingendrama Dheepan. Niet meteen de man waarvan je op het eerste zicht een jeugdig grootstadsprookje verwacht, maar kijk … zalig zijn de regisseurs die per worp weten te verbazen en daarbij niet aan eigenheid inboeten.

De Olympiaden waarnaar in de titel wordt verwezen zijn een begin jaren zeventig opgetrokken flatgebouwenbuurt in het dertiende district van Parijs. Bedoeling: goedverdienende young professionals een aantrekkelijke biotoop bieden. Wist-je-datje: de acht grootste flatgebouwen in het district hebben allemaal namen van steden die ooit de Olympische Spelen organiseerden en ook Le Tour Anvers staat daar neergepoot.

Les Olympiades

Het is in die leefwereld dat Audiard de levens vervlecht van de jonge professionelen Emilie, Camille en Nora. Emilie (Lucie Zhang) is een opstandige weg in het leven zoekster die leeft bij de gratie van seksuele avonturen terwijl ze haar dagen slijt als weerbarstige callcentermedewerkster. Een ontmoeting met leraar Camille (Makita Samba) die zich aandient als flatgenoot zorgt voor een onstuimige relatie tussen twee totaal tegenovergestelde karakters. Komt later ook aanrollen in het kegelspel: de uit Bordeaux komende Nora (Noémie Merlant) die haar universiteitsstudies terug wil oppikken maar haar plannen gehypothekeerd ziet wanneer blijkt dat ze als twee druppels water op een internetpornoster lijkt.

De rondedans leidt naar een triptiek van drie min of meer afzonderlijk vertelde verhalen die naar het eind toe toch netjes in elkaar haken. Die drieverhalenstructuur is geen toeval: Audiard en coscenaristen Céline Sciamma – die opnieuw kiest voor een paar petites filles en feu – en Léa Mysisus haalden de scenariomosterd immers bij kortverhalen uit de in 2015 verschenen bundel Killing And Dying van de Amerikaanse cartoonist Adrian Tomine. Verhalen die zich oorspronkelijk afspeelden in Brooklyn, maar nu dus een voedingsbodem in Parijs krijgen. Grootstedelijke blues is duidelijk grens- en oceaanoverschrijdend.

Les Olympiades

Naar goede Franse gewoonte wordt er veel gepalaverd in wat zich gemakshalve laat omschrijven als een babbelfilm, maar dat is deel van de charme. Les Olympiades is een zwierig jongerenportret met een mooie balans tussen serieuze levensvragen, fladderende ontmoetingen en het in vraag stellen van dagelijkse perspectieven. Geestige, nooit zwaar op de hand zijnde en eerlijke millennialcinema gebracht met een volwassen maturiteit en aangelengd met aanstekelijke vertolkingen: het laat zich allemaal schoon bekijken en voelen. En het stijlvolle zwartwit legt een link naar klassiekers van François Truffaut, Jean-Luc Godard en Woody Allen zodat het ook allemaal netjes in een cinefiele lade past.

Gezien op Film Fest Gent.

Alex De Rouck


Synopsis

Parijs, 13de arrondissement, wijk van Les Olympiades. Emilie zoekt een huisgenoot en ontmoet Camille. Hij voelt zich aangetrokken tot Nora, die dan weer het pad kruist van Amber. Drie jonge vrouwen en een man. Het zijn vrienden, soms geliefden, vaak beiden.