The Hobbit - The Desolation Of Smaug (Blu Ray)
acteur/actrice (15)
regisseur (1)
producent (4)
Eerst nog even de zomer en de herfst achter de kiezen stoppen, en de fans van J.R.R. Tolkiens oeuvre (of de visie van Peter Jackson daarop) mogen massaal naar de bios trekken voor het derde luik van de “Hobbit”-trilogie. Dat trouwens niet langer “There And Back Again” als ondertitel meekrijgt, maar “The Battle Of The Five Armies”.
Als de kwaliteit van dat derde deel evenredig blijft aan dat van het nu op dvd- en blu-ray uitgebrachte “The Desolation Of Smaug”, dan zullen de fans alvast niet te klagen hebben. Al zullen er uiteraard criticasters en pezewevers zijn die van dat afsluitend deel – net zoals van dit middenstuk en de “An Unexpected Journey”-aftrap - iets te graag brandhout willen maken wegens 'te déjà vu', 'teveel CGI-gefoefel', 'verkrachting van het boek', 'te weinig inspiratie', 'teveel automatische piloot' en '’t wordt tijd dat het gedaan is'. Waar we hen gelijk willen in geven is dat “The Desolation Of Smaug” niet verrast: na vijf Middle Earth-titels gaat Jackson eerder op de bekende paden verder dan echt nieuwe grond aan te boren. Meer van hetzelfde dus, maar dat is niet noodzakelijk slecht nieuws – afhankelijk van hoe je de vorige film(s) hebt ervaren, wel te verstaan.
Aftrappen gebeurt met een korte proloog die aan “The Hobbit: An Unexpected Journey” voorafgaat. In 'The Prancing Pony' in Bree ontmoeten Gandalf (Ian McKellen) en dwerg Thorin Oakenshield (Richard Armitage) elkaar. Gandalf adviseert de dwerg om samen met een handvol dappere lotgenoten de draak Smaug te verdrijven uit hun vroegere koninkrijk, en er de Arkenstone te vinden die hem terug op de troon kan helpen. Een jaar later is de queeste in volle gang: Thorin, Gandalf, twaalf dwergen (neen, we sommen de namen niet allemaal op) en hobbit Bilbo Baggins (Martin Freeman) staan op het punt het Demsterwold binnen te stappen, een van de vele etappes die hen van hun eindbestemming scheidt. Tot wanneer Gandalf plots besluit om hen niet te vergezellen: in een visioen ziet hij gevaar komen van de necromancers uit Dol Guldur, en hij besluit om het gevaar daar verder te onderzoeken.
In het Demsterwold vallen Bilbo en de dwergen bijna ten prooi aan wel heel uit de kluiten gewassen spinnen. Redding komt uit een onverwachte hoek: die van de elfen, niet meteen de beste vrienden van de dwergen. Wat meteen verklaart waarom de dwergen achter de tralies belanden. Met de hulp van een onzichtbare Bilbo (de kracht van de 'precious' ring openbaart zich meer dan eens) kunnen de dwergen ontsnappen. Na een veldslag met de op de loer liggende Orcs worden ze meegenomen door Bard (Luke Evans) naar zijn huis in Lake-town. Van daar uit ligt draak Smaug (voorzien van het stemgeluid en de motion capture-bewegingen van Benedict Cumberbatch) binnen handbereik, en aan Bilbo de taak om de waardevolle Arkenstone te bemachtigen die zich in het hol van de draak bevindt.
Opvallend in dit middenluik is dat de bouwstenen voor het derde deel worden gelegd, dat er zelfs al verwijzingen zijn naar “Lord Of The Rings” en dat Peter Jackson zowaar afwijkt van Tolkiens pad door met elfenkrijgster Tauriel (Evangeline Lily) een personage te creëren dat niet in het originele boek voorkomt. Het maakt er de narratie zowel voller als boeiender op. Vanuit technisch standpunt oogt de GCI links en rechts wat slordig. Op zich is dat niet echt een punt. Ray Harryhausens stop motion gegoochel was destijds ook niet geloofwaardig, het zoog je wel mee in de fantastiek van de verhalen. En dat is hier eigenlijk eveneens het geval. De digitale en andere effecten dienen nog steeds de plot, en niet andersom. En die keuze kunnen wij alvast opnieuw appreciëren, zelfs op die momenten dat het script iets te zwaar geladen is. Kortom, wie Jacksons vorige Tolkien-verfilmingen kon smaken (“The Hobbit: An Unexpected Journey” inclusief), heeft eigenlijk geen reden om teleurgesteld te zijn.
De extra’s worden ditmaal niet allemaal opgespaard tot bij de release van de onvermijdelijke director’s cut/special edition later dit jaar. De featurettes die op deze release staan, behandelen niet de gehele productie maar geven toch een ruime inkijk op de productie en de opnames. Zij het wel vanuit een alternatieve hoek: zo laat Jackson zien hoe een draaidag eruit ziet voor de acteurs, hoe bijkomende scènes werden gefilmd, licht hij een tip van de postproductiesluier op en beantwoordt hij tijdens een Q&:A vragen van fans. Niet allemaal wereldschokkend materiaal, maar het zegt wel iets over de passie waarmee Jackson het Tolkien-domein entert – en blijft enteren.