Jim Evers van het immobilién-kantoor Evers en Evers is elke dag opnieuw zeer druk bezig met het verkopen van huizen. Door verkooptruukjes die zo oud zijn als de straat slaagt hij er toch in om op een korte periode een zevental huizen te verkopen. Zijn zakenpartner en vrouw Sara vindt die gedrevenheid best wel leuk, maar wil ook dat er toch ook eens wat tijd aan de familie wordt besteed. Jim laat zich overhalen tot een weekendje rust en relaxatie maar een laat binnengelopen telefoontje zorgt toch nog even voor een omweg. Hooguit twintig minuten vertraging is zijn belofte wanneer hij naar een oud herenhuis (zeg maar spookkasteel, alleen de naam ontbreekt nog aan de voordeur) rijdt. De poort wordt geopend voor zijn blitse BMW 745 en nadat de zware toegangsdeur voor hen werd open gedaan, doemt Ramsey op uit een donkere gang. Hij stelt hem de gastheer en eigenaar van het pand Edward Gracey voor en de rest laat zich raden. Zelfs de allerlaatste van de klas bij de partiële examens kan nu al uit de doeken doen wat komen gaat.

Regisseur Rob Minkoff (Stuart Little) is geen onbekende voor Disney en vice versa. Op het vlak van animatiefilms maakte hij met The lion King zijn regie-debuut, nadat hij bij de studio aanvankelijk als animator aan de slag kon voor films als The Little Mermaid en Beauty And The Beast. Dat was ook het ogenblik dat hij voor het eerst in contact kwam met Don Hahn die niet alleen instond voor de productie van The Lion King maar nu dus ook van The Haunted Mansion. Minkoff was ook regisseur van Tummy Trouble en Roller Coaster Rabbit, twee kortfilms met Roger Rabbit in de hoofdrol en fungeerde voor Trail Mixup, ook al een Rabbit-prent, als co-producent. Animatie is dus Rob MInkoffs ding, zoveel is duidelijk. Maar wat hij gebakken heeft van The Haunted Mansion bewijst dat hij zich veel beter blijft bezighouden met de Mickey's en de Rabbit's want dit haunted mansion is toch wel een miskleun van formaat.

Dit spoken- en geesten-verhaaltje is op zich voor ons al (bijna) onvoldoende om voor de vereiste motivatie te zorgen om richting bios te trekken en over dé (enige) aantrekkingspool Eddie Murphy is ook wel wat te zeggen natuurlijk. Het rijtje zwakke en slechte komedies (Showtime, The Adventures of Pluto Nash, I Spy en Daddy Day Care) is ook al geen aanlokkelijke referentie meer. De reeks films kent dus met The Haunted Mansion nog een spijtig vervolg én is een absoluut dieptepunt voor de acteur. Maar het doet ons stilletjes hopen dat Murphy nu toch stilaan ook moet doorhebben dat zijn glorie-dagen à la Beverly Hills Cop nu wel al een tijdje geschiedenis zijn voor hem. Zijn rol van Axel Foley was natuurlijk actiegericht maar toen kon hij nog grappig uit de hoek komen. Nu dus niet meer. Eddie is echt wel dringend toe aan een lange vakantie en we hopen dat hij niet naar Disneyland trekt want we mogen er niet aan denken dat hij daar nog méér slechte ideeën opdoet als deze. We krijgen bij het zien van bepaalde stukken in ...mansion zelfs de idee dat men het schrijven van een scenario als belangrijke schakel in het ganse proces van films maken deze keer heeft overgeslagen. Het lijkt er op alsof men vier mensen in een auto heeft geduwd (met Eddie Murphy in de hoofdrol/aan het stuur natuurlijk) en richting spookhuis liet rijden om na het openen van de poort iedereen maar eens lekker voluit te laten gaan in een stukje Hoe-lang-kan-ik-improviseren-zonder-dat-iemand-het-doorheeft? Wanneer men er niet in slaagt om grappig te zijn gaat men de CG(I)- en horror-toer op en levert scènes af die op qua gruwel-potentie dicht in de buurt komen van een horror-film van het niveau B. Misschien was de redenering bij Disney dat een filmversie van een attractie meer volk naar het thema-park zou brengen en recta naar de New Orlean's Square en de Mansion-rit in kwestie, maar op basis van wat ons in deze ongelooflijke lange 90 minuten werd voorgeschoteld vrees ik dat geen hond nog de moed zal hebben voor de échte rit In Disneyland. Pirates of the Caribbean was een schot in de roos maar hier heeft men na lang mikken mogelijks een achteloze toeschouwer ernstig verwond.