Happy Feet

Goed
Happy Feet (OV)
2006
06/12/2006
langspeelfilm
animatie

verdeler

Warner Bros Warner Bros

acteur/actrice (15)

Nicole Kidman Nicole Kidman → Norma Jean (stem)
Robin Williams Robin Williams → Ramone (stem)
Elijah Wood Elijah Wood → Mumble (stem)
Brittany Murphy Brittany Murphy → Gloria (stem)
Hugh Jackman Hugh Jackman → Memphis (stem)
Hugo Weaving Hugo Weaving → Noah (stem)
Anthony LaPaglia Anthony LaPaglia → Alpha Skua (stem)
Miriam Margolyes Miriam Margolyes → mevrouw Astrakhan (stem)
Magda Szubanski → Miss Viola (stem)
Carlos Alazraqui → Nestor
E.G. Daily
Lombardo Boyar
Alyssa Shafer
Johnny Sanchez III
Jeff Garcia

regisseur (1)

George Miller George Miller

producent (3)

George Miller George Miller
Doug Mitchell
Bill Miller
Happy Feet (OV)

In 1979 liet de Australische cineast George Miller een piepjonge Mel Gibson los op een stel kerosinevererende motorduivels die zijn vrouw en kind hadden vermoord. Midden jaren negentig verhaalde de brave man over de avonturen van een intelligent varken in de grote boze stad, en momenteel zet hij de Amerikaanse boxoffice in vuur en vlam met een CGI-sprookje over een tapdansende pinguïn. Een bloemlezing uit een carrière die rare bokkensprongen lijkt te maken, maar deze films hebben meer raakpunten dan op het eerste zicht lijkt. Als je weet dat de Mad Max-trilogie zich afspeelde in een desolate toekomst waar olie 'to die for' is, dat de dieren in de Babe-films menselijker waren dan de mensen om hen heen en dat de pinguïns in Happy Feet bedreigd worden door overbevissing dan is de gemene ecologische deler niet veraf. Niet dat Miller een moraalridder is, ver van. De Mad Max-films waren in de eerste plaats entertainende moderne westerns, Babe was een zoete familiefilm (de tweede was ietsje akeliger van aard, maar dat is dan weer de aard van het filmmakersbeestje) en ook in Happy Feet staat ongegeneerd entertainment centraal.

Happy Feet wordt her en der omschreven als een animatiekruising tussen Moulin Rouge en March Of The Pinguins, en dat is eigenlijk best de nagel op de kop. De CGI-camera glijdt over de barre ijsvlaktes van Antarctica, de biotoop van de keizerpinguïn. De mannetjes en vrouwtjes maken er elkaar het hof met hun hartslied: de vrouwtjes lopen zingend door de menigte, de mannetjes antwoorden en als de melodieën klikken spatten de liefdesvonken door de koude lucht.

Happy Feet (OV)

Het vrouwtje met de beste stem is ontegensprekelijk Norma Jean Nicole Kidman, met meer dan een snuifje Marilyn Monroe) wiens liefdesroep wordt beantwoord door de viriele Memphis (Hugh Jackman, met meer dan een fikse scheut Elvis). Uit al dat moois ontspruit een ei, maar helaas is Memphis geen eersteklas eibroeder en rolt het ei tijdens een onbewaakt moment een ijsheuvel af. Het resultaat is de volgende lente zichtbaar: terwijl alle kleine pinguïnkuikens met een mooie stem zijn uitgerust, kan Memphis Jr. (die Mumble wordt gedoopt) helemaal niet zingen. Grote schande in de pinguïnpopulatie, en het feit dat hij wel iets anders kan 'tapdansen' is niet echt een troost. Als uitgestotene van de groep probeert Mumble er het beste van te maken, en hij maakt er een erezaak van te tonen dat hij heus wel wat meer kan dan rare bewegingen maken met zijn poten: hij besluit op zoek te gaan naar de 'aliens' die door alle vissen te laten verdwijnen verantwoordelijk zijn voor de hongersnood bij de pinguïns...

Happy Feet begint aarzelend, maar het duurt niet lang vooraleer Miller het publiek voor zich wint met het juiste ritme. Dat komt deze keer niet door een overvloed aan knipoogjes of nadrukkelijke grappen ) à la Dreamworks Animation Studios, maar wel omdat het concept an sich werkt. De CGI-animatie is verbluffend, de personages zijn raak getekend en het mengen van bestaande liedjes in een nieuwe context (à la Moulin Rouge) tekent geheid een glimlach op het gezicht. Ooit al eens een pinguïn de jaren tachtig-hit Broken Wings van Mr. Mister horen zingen ?  Het is uw kans.

Happy Feet (OV)

Ook de stemmenregie zit als gegoten: Nicole Kidman en Brittany Murphy zijn nagenoeg perfect als vleesgeworden pinguïnvampen (in de Vlaamse versie moeten uw kindertjes het godbetert stellen met de BV-surrogaten Wendy Van Wanten en Kate Ryan), Hugh Jackman amuseert zich met zijn Elvisplatitudes (that's right, a big ol' UMPH!) en Robin Williams is even sterk op dreef als in Aladdin (hij neemt zowel de stem van Ramon als de goeroe Lovelace voor zijn rekening).
De climax van de film zit niet helemaal snor, hoe ecologisch mooi verantwoord die ook is. De scènes in de zoo zijn een originele mengeling van CGI en live action, maar de eigenlijke uitsmijter heeft helaas meer weg van een wishful thinking deus ex machina dan van een stevig onderbouwde logische conclusie. Uiteraard gaan we niet zeuren over een krakkemikkig ingelaste Blijde Natuurboodschap (leer er van en smijt geen plastic meer in het water, gedomme) en moest u eigenlijk al blijgezind en heupwiegend op weg zijn om deze pinguïnchoreografie met een bezoekje te vereren. Flipadeedoodah!

Alex De Rouck
Weekend Box Office VS
17-11-2006 Plaats 1 $ 41.533.432
24-11-2006 Plaats 1 $ 37.038.046
01-12-2006 Plaats 1 $ 17.545.418
08-12-2006 Plaats 2 $ 12.904.413
15-12-2006 Plaats 4 $ 8.358.421
22-12-2006 Plaats 8 $ 5.163.474
29-12-2006 Plaats 9 $ 7.650.181


Synopsis

Happy Feet is het verhaal van de jonge pinguïn Mumble, geboren in een kolonie van keizerspinguïns die hun vrienden en geliefden vinden door te zingen. Mumble kan echter helemaal niet zingen. Wat hij kan is tapdansen, en hoe ! Mumbles onvermogen om zijn hartslied te vinden heeft voor gevolg dat hij zich nooit echt kan thuis voelen en - veel erger nog - de genegenheid kan winnen van zijn aanbeden Gloria, een muzikale vedette en de meest begeerde pinguïn van het hele rijk. Mumble groeit op, wordt tiener en wil maar wat graag aanvaard worden door zijn medepinguïns. Dat hij weigert te stoppen met dat eeuwige geflapper met zijn poten om zich zoals iedereen te gedragen, maakt hem echter tot een buitenstaander die door iedereen gemeden wordt. Wanneer de vis in de zee schaars wordt, geven de Wijzen van het pinguïnvolk Mumble en zijn vreemde gedrag daarvan de schuld. Mumble is echter vastbesloten trouw te blijven aan zichzelf en vertrekt op een wild avontuur over Antarctica, op zoek naar de waarheid achter de voedselschaarste. Op zijn trip raakt Mumble bevriend met een reeks van grappige karakters die hem helpen om erachter te komen dat niets zo belangrijk is als geloven in jezelf. Uiteindelijk slaagt hij erin het mysterie van de lege poolzee op te lossen. Hij keert terug naar huis en wordt als een held ontvangen. Zijn unieke stepdanstalent zet hij voortaan in om het volk van de Keizerspinguïns te beschermen !