Garfield

Slecht
Garfield
2004
18/08/2004
langspeelfilm
81 minuten
komedie

verdeler

20th Century Fox 20th Century Fox

acteur/actrice (7)

Bill Murray Bill Murray →  Garifeld (stem)
Jennifer Love Hewitt Jennifer Love Hewitt →  Liz (stem)
Stephen Tobolowsky Stephen Tobolowsky →  Happy Chapman
Breckin Meyer Breckin Meyer →  Jon (stem)
Adriaan Van den Hoof →  Garfield (stem)
Tania Prinsier →  Liz (stem)
Gene Thomas →  Jon (stem)

regisseur (1)

Peter Hewitt

producent (1)

John Davis John Davis
Garfield

We zijn dan toch naar Garfield geweest. Garfield - the movie. 't Was eigenlijk van moeten. En 't was eigenlijk Garfield - de film. Verantwoordelijk zijn voor een filmwebsite en geen recensie hebben van de film die bovenaan de Belgische Box-Office prijkt zijn zo van die dingen die niet kunnen. En wij dus met tegenzin naar zaal 5. De belangrijkste reden voor mijn afkeer, afkeuring en vermeende vooroordelen (die er geen waren maar dat zal je wel merken na het lezen van dit stukje) is natuurlijk het feit dat deze film enkel wordt uitgebracht in de gesynchroniseerde versie. Uit pure verveling en bij gebrek aan enig enthousiasme had ik voor de officiële start van de film nog een sms'je gestuurd naar een vriend van mij die in de village zaal zat en hem door middel van deze korte electronische boodschap op de hoogte gesteld van de beproeving die mij te wachten stond. Bij hem liep de zaal al lekker vol, ikzelf was omringd door kinderen, soms vergezeld van hun mama en/of papa die, allicht ook al bij gebrek aan enthousiasme en uit pure verveling, even een mini-uitleg gaven aan hun hummeltjes over die dingetjes die in de Kinepolis-plafond waren ingebouwd. Voor als 't brandt... Alhoewel er geen druppeltje pyromanen-bloed in mijn aderen stroomt heb ik er toch op gehoopt, op een brand. Het zou een prima reden zijn om de zaal vroegtijdig te kunnen verlaten dacht ik zo. Maar het heeft niet gebrand. En wij hebben wel de ganse Garfield film uitgekeken. Als je weet dat het lezen van een streepje Garfield ongeveer 10 seconden in beslag neemt (15 voor wie de grap niet onmiddellijk snapt) stel je dan eens voor dat je één-en-tachtig minuten naar een film zit te kijken met grappen waar je zelfs je schoonmoeder niet mee zou willen confronteren.

Garfield

Maar... terug naar die stemmetjes want daar wil ik toch nog wel even over verder zeiken. Adriaan Van den Hoof had de eer en het genoegen om de stem van Garfield voor zijn rekening te nemen. Wij kennen mijnheer Van den Hoof niet zo goed, laat staan dat wij hem ooit ontmoetten - God sta ons bij - dus trokken we de Google-kaart om de roots van de man even na te trekken. En ja hoor, de populaire zoekmachine bracht ons met één klik naar een allicht relevant bericht over deze nobele onbekende. Even citeren : Acteur Adriaan Van den Hoof was een week lang te gast bij Radio Sucumbíos in Ecuador, een volksradio die een stem geeft aan de inheemse volkeren van de Regenwoudprovincie van Ecuador. (© kkunst.com). De brave man heeft dus in het verleden blijkaar gevonden waar hij thuishoort en God mag weten wie hem terug naar Europa heeft gehaald, om dan nog de stem van Garfield te gaan inspreken zeg ! Maar goed, het kwaad was geschied en VdH moest even de Vlaamse tegenhanger gaan worden van ene Bill Murray. Not.

Garfield

De film opent met het nummer van X!nk. Deze sprekende jongeren (zingen doen ze niet in dit nummer, wel spreken let er maar even op) hebben hun succes ook al te danken aan de filmversie van de stripfiguur Garfield. Enkele minuten later, het leek wel een eeuwigheid, maken we kennis met de film-uitvoering van de normaal gesproken papieren versie van de meest luie kat ter wereld. Het beest doodt de tijd met het eten van lasagne, lekker lui zijn ganse dagen en discuteren met zijn baasje. Als het allemaal maar niet te lastig is... Op een dag neemt baaslief er een nieuw huisdier bij, een hond met de naam Odie (Odie is zijn naam in de originele versie). Die wordt hem aangeboden door de plaatselijke dierenarts Liz Wilson (de bijzonder tengere Jennifer Love Hewitt met een voor haar ongekend kort kapsel), het juffrouwke waar Jon vroeger altijd verliefd is op geweest en bijgevolg aanbieding die hij niet zomaar kon afslaan. Het lieve beest, een niet-spreker tussen haakjes (tof !), krijgt al gauw meer rechten in huis dan onze oranje poes en daar moet Garfield natuurlijk een stokje voor steken. De viervoeter wordt het huis uit gewerkt en Garfield lijkt terug op zijn gemak te zijn. Zeker wanneer de hond bij de eerlijke vinder wordt afgehaald door Happy Chapman (Stephen Tobolowsky die best wel de stem van Eddy Wally mocht meegekregen hebben wat het allemaal nog een stuk tergender zou hebben gemaakt), een tv-presentator die in de dansende (!) hond wel goed kan gebruiken in zijn show. Maar dan krijgt de kat wroeging en verlaat ze voor het eerst in dit kattenleven haar eigen buurt om op zoek te gaan naar haar vroegere rivaal... Garfield, als strip voor het eerst gepubliceerd in 41 Amerikaanse kranten op 19 juni 1978, is dus een kinderfilm en eigenlijk hebben we daar geen probleem mee. Waar we wel hadden op gehoopt waren wat goede grappen en leuke woordspelingen, we zouden er al tevreden mee geweest zijn. Vergeet de woordspelingen want van enige creativiteit van de vertalers of van die Van den Hoof is hoegenaamd geen sprake en wat de grappen betreft... Een film maken als Garfield houdt in dat je ook rekening houdt met het aantal ouders dat hun kleintje(s) zal vergezellen naar de bioscoop. Het is dus aangewezen om een aantal grappen in te bouwen die meer volwassen-georiënteerd zijn (en door de kleintjes toch niet zullen gesnapt worden). Immers, de strip(s) worden gelezen door 263.000.000 lezers in 2.570 kranten ter wereld. Gelezen. Dus waarom je dan richten op een publiek die nog totaal ongeletterd is... Als je weet dat de overigens ook flink gevulde zaal zeker niet brulde en gierde van het lachen dan kan je gerust stellen dat men de bal heeft misgeslagen. En nog geen klein beetje. De grappen zijn dom en fout en aan de liedjes kunnen wij ons ook al niet optrekken. Wanneer Van den Hoof zelf even begint te zingen kunnen wij ons nog net bedwingen om geen haarballen uit te kotsen. Noem het geheel dus maar gerust een kat-astrofe.

Koenraad Adams
Weekend Box Office VS
11-06-2004 Plaats 4 $ 21.727.611
18-06-2004 Plaats 5 $ 11.340.298
25-06-2004 Plaats 8 $ 7.526.987
02-07-2004 Plaats 9 $ 3.032.114