Flash Gordon

Goed
Flash Gordon
1982
langspeelfilm
109 minuten
sciencefiction

verdeler

acteur/actrice (17)

Max von Sydow Max von Sydow → keizer Ming
Timothy Dalton Timothy Dalton → prins Barin
Robbie Coltrane Robbie Coltrane → man op vliegveld
John Osborne John Osborne → priester
Mariangela Melato → Kala
Melody Anderson → Dale Arden
Topol → dokter Hans Zarkov
Sam J. Jones → Flash Gordon
Ornela Mutti → prinses Aura
Brian Blessed → prins Vultan
Peter Wyngarde → Klytus
Kenny Baker → dwerg
Mariangela Melato → Kala
Richard O'Brien → Fico
Philip Stone → Zogi, de hogepriester
Suzanne Danielle → dienend meisje
John Hallam

regisseur (1)

Mike Hodges

producent (1)

scenarist (1)

Lorenzo Semple Jr.

productieontwerper (1)

kostuumontwerper (1)

componist (1)

Queen

Kitsch 22. Het is welhaast onmogelijk om van Flash Gordon te genieten zonder de hoge kitschfactor te appreciëren, langs de andere kant zorgt de ‘foute’ look voor een overdosis camp die het moeilijk maakt om zonder tegenkantingen doorheen de prent te spartelen. Het hoeft in elk geval niet te verwonderen dat Flash Gordon na zijn hobbelige bioscoopcarrière op video uitgroeide tot een heus cultitem.

Deze filmische update van Alex Raymonds stripverhaal – voor de eerste maal verschenen in 1934 – lijkt in elk geval gefundenes Fressen voor überproducent Dino De Laurentiis die hier precies een visueel vervolg op Barbarella voor ogen heeft. Je hoeft niet ver te zoeken om over de kitsch en camp te struikelen. Kies maar uit: de tongue in cheek dialogen van scenarist Lorenzo Semple Jr. die zijn sporen als schrijver verdiende voor de nog meer kitsch uitspuwende Batman-reeks uit de jaren zestig, of de kostuums en decors van veelvuldig Fellinimedewerker Danilo Donati die pakweg The Rocky Horror Picture Show op een aflevering van Musti doet lijken. Of de bombastische soundtrack van Queen met de onweerstaanbare oorwormriedel Flash! a-ah. Of het bont allegaartje aan bijrolspelers – Max von Sydow schijnt zich alvast duchtig te amuseren als Ming The Merciless – dat weerwerk biedt aan titelheld Sam J. Jones, die hiervoor vooral bekend was als centerfold van de juni 1975-editie van Playgirl. Of de opzichtige garderobe van het vrouwelijk schoon Ornella Muti en Melody Anderson.

En dat alles toevertrouwd aan genrevreemde regisseur Mike Hodges die nooit echt heeft geweten waarom De Laurentiis hem inhuurde. Hodges stond naar eigen zeggen slechts op de achtste plaats op het lijstje van potentiële regisseurs. Helemaal bovenaan prijkte Nicolas Roeg, maar die gooide zijn eigen ruiten in door van Flash een metafysische messias te willen maken. En dat was zelfs voor De Laurentiis een brug te ver.

Net als Superman twee jaar eerder is Flash Gordon een film waarvan de ontstaansgeschiedenis alleen al manna is voor iedere zichzelf respecterende fan van grootschalig productioneel ego-entertainment. En net als Superman is Flash Gordon een film die niet zonder kleerscheuren de eindstreep haalt, maar genoeg ballen en stijl in huis heeft om meer te zijn dan hersenloos big budget-entertainment. Je kan er zowaar blijven naar kijken en altijd wel iets nieuws ontdekken.

De povere ontvangst aan de kassa’s en de onenigheid tussen Jones en De Laurentiis – Jones wou na de opnames niets meer met de savior of the universe te maken hebben en weigerde om promotie te voeren of om aan te treden in eventuele sequels – zorgden er voor dat Flash a-ah geen franchise kon aftrappen. Opvallend: de Britten waren wel gek van de film en in de UK was Flash Gordon een van de grootste kassuccessen van de jaren tachtig.

Alex De Rouck
Weekend Box Office VS
05-12-1980 Plaats 1 $ 3.934.030


Synopsis

Weeral een mooie morgen op de Amerikaanse Oosterse kust... maar geen zon. Rare energetische golven hebben de maan 12 graden uit haar baan geslagen en hebben zo een totale zonsverduistering uitgelokt. Dat maakt van Dr. Hans Zarkov een gediscrediteerd NASA geleerde - een profeet van z'n eigen tijd. Z'n zelfgemaakte computers voorspellen nog maar 10 dagen vooraleer de maan op de Aarde zal storten en ze helemaal zal vernietigen. Zarkov gelooft dat drie levens tegen miljarden andere een rationele vergelijking is en verplicht voetbalheld Flash Gordon een wanhopige raketvlucht te doen naar de hyperruimte. Richting: planeet Mongo. Met haar grote wouden van het koninkrijk van Arboria. Met Valkmannen die vanuit hun hemelstad naar beneden komen vliegen: Frigia, die schittert zoals een grote bevroren diamant.