In the Electric Mist
verdeler
acteur/actrice (15)
regisseur (1)
Dertien jaar geleden zag Dave Robicheaux, thrillerauteur James Lee Burkes in Louisiana opererende speurneus, er nog uit als Alec Baldwin (in Phil Joanou’s “Heaven’s Prisoners” om precies te zijn), anno vandaag is hij in “In The Electric Mist” getransformeerd in Tommy Lee Jones, die net als in “No Country For Old Men” geconfronteerd wordt met gruwel die hij nauwelijks de baas kan.
In het moerasrijke gehucht New Iberia in Louisiana is een sadistische moordenaar aan het werk, getuige de vondst van een verminkt hoertje. Dave Robicheaux bijt zich vast in de zaak, en richt zijn pijlen in de eerste plaats op Julie ‘Baby Feet’ Balboni (John Goodman), een voormalig klasgenoot die zich heeft opgewerkt tot de hogere maffiaregionen. De opvliegende en megalomane Balboni is als geldschieter betrokken bij een film die in New Iberia wordt opgenomen, waardoor Robicheaux op zijn beurt geconfronteerd wordt met de schijnbaar steeds dronken of stoned Hollywoodster Elrod Sykes (een teleurstellende Peter Sarsgaard). Sykes vertelt Robicheaux dat er geesten van dode soldaten uit de Burgeroorlog opduiken in de moerassen, en tot Robicheauxs grote verbazing zit hij zelf ook al snel conversaties te voeren met de al lang overleden generaal John Bell Hood. De ontdekking van een skelet van een in 1965 vermoorde neger staat op het eerste zicht los van de huidige zaak van de hoertjesmoordenaar (algauw wordt een tweede gemutileerd slachtoffer geworden), maar Robicheaux ontdekt dat het verleden, het surreële en het heden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn…
Het boek 'In The Electric Mist With Confederate Dead' stamt uit 1993 en is de zesde roman uit de reeks Robicheauxboeken die momenteel zeventien titels telt. Opvallend is alvast dat dit de eerste Engelstalige film is van de Franse cineast Bertrand Tavernier (“Coup De Torchon”, “Round Midnight”). En die kwam er niet zonder slag of stoot. De Amerikaanse co-producent bleek immers niet klaar voor een warrig spookverhaal en wou in de eerste plaats een rechtlijnige detectivefilm. En dus knipten ze ruim een kwartier uit de film die in Amerika trouwens rechtstreeks op dvd werd uitgebracht.
In Europa kunnen we wel terecht voor de versie die Tavernier voor ogen had, maar een onverdeeld succes is die niet geworden. Het gegeven mag dan interessant zijn, de uitwerking is rommelig. Heel wat scènes ogen onafgewerkt. Tommy Lee Jones springt van scène naar scène, en heel wat verhaalbochten zijn abrupt of onlogisch. Tavernier lijkt meer geïnteresseerd in de sfeerschepping (toegegeven: de bayous zijn lekker onheilspellend in beeld gebracht) en in het onderliggende thema van ‘America gone bad’ dan in de eigenlijke afwerking van de whodunit. Bovendien is de uiteindelijk ontknoping op zijn zachtst gezegd teleurstellend. Wie voor deze film zijn beste speurpet van de kapstok heeft gehaald is er meteen aan voor de moeite.
De koopwaar van “In The Electric Mist” is ontegensprekelijk Tommy Lee Jones die met zijn gebruikelijke flegma zijn personage boeiend houdt. Al kan hij niet vermijden dat de film veelvuldig kopje onder gaat in het moeraswater. De vrij grote hoeveelheid nauwelijks uitgewerkte nevenpersonages is daar een reden van. Ofwel had Tavernier daar beter in gesnoeid, of er voor gezorgd dat ze beter waren uitgewerkt of in het verhaal geïntegreerd. Bovendien neemt Tavernier veel hooi op zijn verhaalvork met een symbiose van de Amerikaanse samenleving (Burke gaf Tavernier toestemming om het verhaal te upgraden en te situeren na de doortocht van orkaan Katrina), racisme en verloren onschuld. Lef en sfeer te over dus, maar jammer genoeg worden de goede bedoelingen de nek omgewrongen door een te grove verhaalborstel. Neen, deze film kan gerust als een rommeltje worden omschreven. Al houden wij het, uit eerbied voor Taverniers grijze haren, op een interessante uitschuiver.