The Distinguished Gentleman

Gewoon
The Distinguished Gentleman
1992
22/04/1993
langspeelfilm
komedie

acteur/actrice (12)

Eddie Murphy Eddie Murphy →  Thomas Jefferson Johnson
James Garner James Garner →  Jeff Johnson
Charles S. Dutton Charles S. Dutton →  Elijah Hawkins
Joe Don Baker Joe Don Baker →  Olaf
Kevin McCarthy Kevin McCarthy →  Terry Corrigan
Noble Willingham Noble Willingham →  Zeke Bridges
Lane Smith →  Dick Dodge
Victoria Rowell →  Celia Kirby
Grant Shaud →  Arthur Reinhardt
Sheryl Lee Ralph →  Miss Loretta
Victor Rivers →  Armando
Chi McBride →  Homer

regisseur (1)

Jonathan Lynn

producent (2)

Leonard Goldberg
Michael Peyser

Ook al specialiseerde Eddie Murphy het grootste deel van zijn filmische loopbaan hoofdzakelijk met vaak onbeige flutfilms, toch blijft de komiek een betrouwbare publiekslokker. Op de lange afstand komen de Murphyfilms misschien nog wat adem tekort om te blijven scoren, de eerste weken viert het Murphyeffect echter hoog tij, en daar is nauwelijks een speld tussen te krijgen.

En dat allemaal omdat het inmiddels negen jaar oude ‘Beverly Hills Cop’ waarvan John Landis (“Innocent Blood”) momenteel het derde deel aan het inblikken is, zo’n fenomenaal kassucces was. Zonder echt nieuwe grenzen aan te boren moet toch gezegd worden dat “Distinguished Gentleman” één van de betere one man shows van Eddie Murphy is.

Met het scenario zit hij nochtans op te vertrouwd terrein : hij speelt de rol van een oplichter, Thomas Jefferson Johnson, die welwillende geslachtsgenoten eerst naar een fictieve sextelefoonlijn lokt en hen daarna chanteert. Vlugge opbrengsten en rinkelende cash gegarandeerd, maar Johnson wil hogerop. En dat kan, wanneer een naamgenoot, congresslid Jeff Johnson er het bijltje bij neerlegt. Terend op het naamherkenningseffect stelt Johnson zich verkiesbaar en jawel, oplichter Thomas ‘Jeff’ Johnson schopt het tot in het Amerikaanse Congres. In Washington heeft hij maar één doel voor ogen : op korte tijd zo veel mogelijk geld verdienen, een doelstelling die ook door zijn collega congresleden gretig geambieerd wordt.

Om een lang verhaal kort en milieuvriendelijk te houden : Jefferson voelt zich als een goudvis in het Washingtonse water, totdat hij halfweg de prent plots een geweten ontwikkelt en opkomt voor de rechten van kankerpatiëntjes.
Een nogal bruuske transformatie voor een Murphyprent, maar net zoals bij het aangename eerste uur moet je er gewoon niet te veel bij nadenken. Dat kan ook niet echt, want daarvoor graaft regisseur Jonathan Lynn, van het uitstekende en inmiddels Oscarbekroonde “My Cousin Vinny” niet diep genoeg. Hij laat Murphy gewoon zijn ding doen waardoor de fanclub krijgt waar ze op uit is : een hele rij Murphytypetjes, een breedschalige kijk op de man zijn gebit (een gimmick die al zo’n tien jaar meegaat) en een paar vulgaire kanttekeningetjes.

Lynn staat erbij en kijkt ernaar en zorgt er enkel voor dat de ruime bijrollensector hun voorzetten richting Murphy niet verknallen. Het eindresultaat is een aanvaardbaar kabbelende politieke satire, die echter nooit zo ‘distinguished’ wordt als dat het zou moeten geweest zijn.

Alex De Rouck
Weekend Box Office VS
04-12-1992 Plaats 4 $ 10.611.040
11-12-1992 Plaats 4 $ 5.434.855
18-12-1992 Plaats 8 $ 3.714.862
25-12-1992 Plaats 8 $ 4.262.780
01-01-1993 Plaats 7 $ 4.435.783
08-01-1993 Plaats 10 $ 2.076.140


Synopsis

Als het bejaarde congreslid Jeff Johnson plots komt te overlijdne, neemt de kleine oplichter Thomas Jefferson Johnson (Eddie Murphy) zijn naam over. Op deze manier hoopt hij zijn plaats in te nemen. Vervolgens laat T.J. zijn naam op de stemlijst zetten en - wonder boven wonder - wordt hij voor het Congres verkozen.
In Washington waant T.J. zich in het land van melk en honing : hij krijgt steekpenningen, wordt betaald voor zijn spreekbeurten, heeft de beschikking over rentevrije leningen en kan uitgebreid vakantie nemen. In een ommezien is hij een rasechte politicus geworden die munt slaat uit elke situatie, er een eigen hofhouding van medewerkers op nadhout en alle voordelen van het lidmaatschap van het Congres volledig uitbuit. Het leven als congreslid is echt wat T.J. er altijd van verwacht had, totdat hij verliefd wordt op een knappe lobbyiste. Zij daagt hem uit om als politicus tenminste één goede daad te verrichten. T.J wordt plotseling geconfronteerd met zijn eigen geweten. Hij wil nu de corruptie aan de kaak stellen en zet daarvoor Washington op z'n kop...