Daens

Goed
Daens

verdeler

Independent Films
1992
15/10/1992
langspeelfilm
drama

acteur/actrice (12)

Jan Decleir Jan Decleir → Adolf Daens
Michaël Pas Michaël Pas → Jan De Meeter
Johan Leysen Johan Leysen
Julien Schoenaerts → bisschop Stillemans
Idwig Stephane → directeur Borremans
Gérard Desarthe → Charles Woeste
Antje De Boeck → Nette Scholiers
Frank Vercruyssen → Louis
Karel Baetens → Jefke
Linda Van Dyck → Pieter
Wim Meuwissen → Pieter
Jappe Claes

regisseur (1)

Stijn Coninx

producent (1)

Dirk Impens

Er is wat aan de hand met deze film. Je kan immers geen krant of tijdschrift openslaan zonder dat je er al dan niet gecamoufleerde viersterrenwierook in wordt rondgestrooid. Vervolgens was er het tromgeroffel op het Venetiaanse filmfestival en het bazuingeschal op het recentste Gentse filmfeest. En toen ik bij de half elf vertoning op zaterdagavond de wachtende massa reeds om kwart voor tien zag uitgroeien tot een claustrofobische groepering die zich meester maakte van ruim een vierde van de overdadig met popcorn bestrooide rode Decascoop vloerbekleding, werden alle twijfels definitief weggejoeld.

Ongetwijfeld is het Vlaamse aspect de reden van het vaandelgezwaai, daar er bij intussen gestandaardiseerde Amerikaanse meesterwerken (Dances with Wolves bv.) altijd wel een paar kniesoren zijn die met de beoordeling 'gewoontjes' achterop blijven trappelen.  In dat Vlaamse opzicht zijn de liefkozingen echter meer dan terecht, want naar chauvinistische normen is dit immers een opvallend solide prent, en om die reden zeker een bezoekje waard.

De film kan je het best omschrijven zoals ik het regisseur Stijn Coninx zag doen in een trailer op het BRTN-scherm: als een onvervalste western waarin de hoofdfiguur, priester Adolf Daens (Jan Decleir) met de trein in een stad (Aalst) arriveert en er de zijde kiest van de uitgebuite bevolking. Arbeiders die in de textielfabrieken onderbetaald, ondervoed en ondergewaardeerd slaven- en kinderarbeid verrichten voor het welzijn van het land en vooral voor de belangen van de rijke garde.

Daens weet niet wat hij ziet wanneer hij met zijn neus op de harde feiten wordt gedrukt, doch zijn menslievende aanpak wordt niet op prijs gesteld door de textielbaronnen en de overheid, waardoor het ook tot een breuk met de Katholieke Kerk zal komen.

Behalve een ongemeen boeiende geschiedenisles die rijkelijk gestoffeerd is met schrijnende historisch geëvoceerde sfeerbeelden, is Daens ook een trefzeker stuk humane cinema, sterk verhalend in beeld gebracht door Stijn Coninx en bevolkt door een krachtig doorleefde cast. Daens is dan ook de beste reclame die de Vlaamse cinema zich momenteel kan wensen. Zal ik de volgende keer dan toch maar niet meer op MTV afstemmen wanneer er op een vaderlands televisiescherm een Vlaamse film mee te pikken valt...

Alex De Rouck