‘Frappant hoe “Neighbors” zowel de personages als het publiek in gelijke mate voor idioten verslijt: zalig zij die te oud of te slim zijn voor deze shit.’ Zo luidde de conclusie twee zomers geleden, toen hogervernoemde komedie een schamele ster voor de moeite in de wacht wist te slepen. Een ster die voor deze ongelooflijk stupide, totaal overbodige en pijnlijk ongrappige sequel zelfs in de brand blijft. Ja, dit is Hollywoodhumor op zijn smalst en valst: en zeggen dat er vijf scenaristen nodig waren om dit ding bij elkaar te harken. Oh jeetje, oh dear.

In “Neighbours 2” (in Amerika uitgebracht als “Neighbors 2: Sorority Rising”) zien Mac (Seth Rogen) en Kelly (Rose Byrne) hun peis en vree opnieuw bedreigd als het leegstaand huis naast hun woonst wordt omgetoverd tot een studentenfeestclub. Ditmaal niet door Teddy Sanders (Zac Efron) en de zijnen, maar door een meisjesvariante, geleid door Shelby (Chloë Grace Moretz). En dat net wanneer Rogen en Byrne hun huis hebben verkocht, zij het met een bedenktermijn van dertig dagen. Als ze willen vermijden dat de nieuwe kopers de transactie annuleren, dan moeten de feestende meisjesbeesten een maand lang hun manieren houden. Wat ze niet doen, waarop Rogen en Byrne met de hulp van een bekeerde Efron ten strijde trekken. Vijf scenaristen dus.

“Neighbors 2” wil zo graag op gortigheid drijven dat het zielig wordt. Een running gag gaat over een peuter die met een dildo rondhuppelt, er komt een laagje scrotumchroom in beeld, er wordt gekotst, drugs gesnoven, gezopen en gevloekt … maar nergens passeert een grap die blijk geeft van komische finesse. Een poging om de geslaagde airbaggrap uit de eersteling te herhalen, gaat eveneens pijnlijk op de bek. Al raken de makers wel hun vooropgesteld doel: kakcinema wilden ze brengen, en daar zijn ze in geslaagd. En neen, een lach of ik schiet-slapstickkomedie moet geen hoogstaande kunst brengen, maar het is niet teveel gevraagd om tenminste enige vorm van kwaliteit na te streven: iets wat hier nooit en nergens gebeurd. Ook al verdedigen we Hollywood tot het eind der dagen vurig en met passie, de vraag blijft of iedereen het daar logisch vindt dat Hollywoodkomedies zelfs geen ruimte laten voor plaatsvervangende schaamte. Baby’s met dildo’s en grappen over kindermisbruik (zoals Vacation ons vorig jaar voorschotelde) zijn blijkbaar de nieuwe norm vandaag de dag. Een norm die bovendien zonder enige vorm van komische timing of finesse wordt geëtaleerd. 

Slechte acteerprestaties (Rogen en Byrne acteren als kikkerdril op sterk water met barsten in de weckpot), een idiote regie, een krakkemikkig scenario en opnieuw een dedain voor het publiek dat met de kin op de grond toekijkt hoe een kwartier voor het eind de plotknop wordt omgedraaid en iedereen zomaar uit het blauw besluit om toch vriendjes te worden … en dat zonder nonkel Bob op de soundtrack. Dat is “Neighbours 2” in een notendop.

En ja, in ons vlakke landje is dit brouwsel probleemloos kinderen toegelaten. Nachtmerries zal de gemiddelde koter er niet aan overhouden, al zou iedere volwassene die zo gek is om hier een kind van onder de twaalf mee naar toe te nemen voor eeuwig en altijd jeuk moeten hebben  op plaatsen waar hij of zij niet eens bij wil kunnen. Al is eigenlijk iedereen die zo mentaal ontregeld is om hier – los van welke leeftijd dan ook – vrijwillig anderhalf uur van zijn leven aan te willen spenderen, rijp voor een crashlanding in een koekoeksnest.